ఇంగ్లాండ్ కథ: original author: Victor White Church
అనువాదం: శొంఠి జయప్రకాష్
వి ‘ చిత్ర’ దొంగతనం
“ది గ్రేట్ వెస్టెర్న్ రైల్వేకంపెనీ పరిధిలో– డిడ్ కాట్ స్టేషన్ నుంచి బయలుదేరి , వించెస్టర్ ద్వారా ప్రయాణించి–న్యూ బరి చేరుకొన్న గూడ్స్ ట్రెయిన్ కు తగిలించబడిన మొత్తం పదకొండు వ్యాగన్ లలో ఒక వ్యాగన్ తప్పిపోయిందట! “.
ఇన్వెస్టిగేటింగ్ కెమెరామ్యాన్ అయిన హ్యేజెల్ కు– అతని మిత్రుడు అందించిన సమాచారమది. హ్యేజెల్ మెడలో ఎప్పుడూ కెమెరా వేలాడుతూ ఉంటుంది.
” బహుశా ఆ తప్పిపోయిన వ్యాగన్– బ్రేక్ వ్యాన్ చివర తగిలించబడిఉంటుంది. కప్లింగ్స్ పగిలిపోవడం వల్ల వేరై ఉంటుంది. అలా జరిగిఉన్న పక్షంలో తరువాత వచ్చే రైలు దాన్ని తీసుకురావచ్చు.” అన్నాడు హేజెల్.
” లేదు. ఆ వ్యాగన్ –ఆ గూడ్స్ ట్రెయిన్ మధ్యలో తగిలించబడి ఉంది. “
” ఆ! అలాగా? విచిత్రంగా ఉందే!… బహుశా, ఏ స్టేషన్లోనైనా ఆగిపోయిఉండొచ్చు. “
” నో! నో! మై ఫ్రెండ్! ఆ లైనులో ఉన్న స్టేషన్లకన్నిటికీ టెలిగ్రాములిచ్చారట. ఏ స్టేషన్ లోనూ లేదని ధృవీకరించబడింది.”
” ఓహో! అసలు ఆ గూడ్స్ ట్రైన్ డిడ్కాట్ నుండి బయలుదేరి ఉండకపోవచ్చు.”
“అందులో అనుమానమే లేదు. డిడ్కాట్ స్టేషన్ వదలి బయలుదేరిందని స్టేషన్ మాస్టర్ చెప్పాడు”
” ఈ కేసు చాలా ఆసక్తి కరంగా ఉంది. ఆ వ్యాగన్ లో ఏదో విలువైన సామగ్రి ఉండి ఉంటుంది. మనమక్కడికి పోదాం పద.”
ఇద్దరు మిత్రులు బయలుదేరి, స్టేషన్ మాస్టరును కలిశారు.
” మిమ్మల్ని కలుసుకోవడం నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది. మీ డిటెక్షన్ గురించి చాలా విన్నాను. జరిగిన సంఘటన నాకు విచిత్రంగా తోస్తూ ఉంది. ఏమీ అర్థం కావడం లేదు.” అన్నాడు స్టేషన్ మాస్టర్.
” తప్పిపోయిన వేగనులో ఏముందో తెలుసా మీకు?” అడిగాడు హ్యాజెల్.
” అక్కడే వచ్చింది సార్ చిక్కు. ఏదేమైనా అందులో అత్యంత విలువైన సామగ్రి ఉందనుకుంటున్నాను. వచ్చేవారం- వించెస్టర్ మ్యూజియంలో అత్యంత అపురూప పురాతన వర్ణచిత్రాల పెయింటింగ్స్ ప్రదర్శించబోతున్నారు. అందు నిమిత్తం అటువంటివి కొన్ని చిత్తరువులు ఈ వ్యాగన్ ద్వారా లీమింగ్టన్ కు తీసుకురాబడుతున్నాయి. అందులో ప్రఖ్యాత చిత్రకారుడైన సర్ గిల్బర్ట్ ముర్రెల్ అద్భుతంగా చిత్రించిన మూడు విలువైన అపురూప చిత్రాలు ఉన్నాయని, అవి భారీ పరిమాణంలో ఉండి, ఒక్కొక్కటి దేనికదే ప్రత్యేకంగా పెట్టెల్లో భద్రంగా నింపి బంగీలుగా కట్టబడిఉన్నాయి. ”
” మ్మ్! ఇదేదో చాలా తమాషాగా తోస్తోంది. అన్నట్టు ఆ వ్యాగన్ అసలు ట్రైనుకు తగిలించబడి ఉందో లేదో?”
” అందులో సందేహమే లేదు.కావాలిస్తే, బ్రేక మాన్ సింసన్ ను మీరే అడగండి. అతన్ని పంపిస్తాను. అతన్ని మాటల్లోనే వినండి.”
గూడ్స్ గార్డు వచ్చాడు. హ్యాజెల్ అతన్ని నిశితంగా గమనించాడు. అతని ముఖంలో నిజాయితీ తప్ప ఏలాంటి అనుమానాస్పదమైన ఛాయలు కనబడలేదు.
అతను చెప్పడం మొదలెట్టాడు.
” డిడ్ కాట్ లో మేము స్టేషన్ వదలిన సమయంలో, రైలుకు వ్యాగన్ తగిలించిఉందని నాకు బాగా తెలుసు. తరువాతి స్టేషన్ అప్టన్ వద్ద ఆగాము. అక్కడ కొన్ని వ్యాగన్లను స్టేషన్ లో విడగొట్టాం. అప్పుడు ఆ వేగన్- బ్రేక్ వ్యాన్ నుండి అయిదోస్థానంలోనో, ఆరోస్థానంలోనో ఉంది. నేను ఆ విషయాన్ని కచ్చితంగా చెప్పగలను. ఆ తరువాత‘ కాంప్ టన్’ లో ఆగి పశువుల ట్రక్కును రైలుకు తగిలించాం. నేనక్కడ దిగలేదు.అప్పుడు ఎక్కడా ఏ స్టేషన్ల లోనూ ఆగకుండా న్యూ బరీ స్టేషను వరకూ ప్రయాణం సాగించాం. అక్కడ నేను తనిఖీ చేశాను. ఆ వ్యాగను కనిపించలేదు. నేను పొరపాటు పడ్డానేమో నని రెండవసారి జాగ్రత్తగా పరిశీలించాను. ఆ వ్యాగను లేదు. ఒకవేళ అది అప్టన్ లోనో, కాంప్ టన్ లోనో పొరపాటున నిలిచిపోయి ఉంటుందని ఊహించాను. కానీ ఆ ఊహ తప్పని తేలింది. ఎందుకంటే అది ఆ రెండు స్టేషన్ల లోనూ లేదని నిర్ధారణగా తెలిసింది. నాకు తెలిసిందంతే సార్! నా కేమో అంతా తికమకగా, గందరగోళంగా ఉంది.” చెప్పాడు గార్డు.
” అవును. చాలా విచిత్రంగా ఉంది. కానీ నువ్వు పొరబాటుపడలేదు కదా?”
” లేదు సార్! నేను పొరబాటు పడలేదని నిశ్చయముగా చెప్పగలను.”
” పోనీ డ్రైవరు ఏమైనా గమనించాడేమో?”
” లేదు సార్!”
” ఒక వ్యేగన్ అలా రైలు పెట్టెల మధ్యనుంచి విడిపోవడం జరగదు– ఏ మాంత్రికుడో వచ్చి మాయం చేసుంటే తప్ప.. మీరు ఏ సమయంలో డిడ్ కాట్ వదిలారు?” హ్యేజెల్ అడిగాడు.
” రాత్రి ఎనిమిది గంటలకు సార్!”
” చాలా చీకటిగా ఉంటుందప్పుడు. కాబట్టి లైను పక్కన ఏం జరిగేదీ మీకు తెలియకపోవచ్చు.”
” అవును సార్! ఏమీ కనబడదు.”
” మీరు ఎప్పుడూ బ్రేక్ వ్యాన్ లోపల్నే ఉంటారా?”
” రైలు కదులుతున్నంతసేపూ రైల్లోనే ఉంటాను సార్!”
ఆ సమయంలో పోర్టర్ వచ్చాడక్కడికొచ్చి,
” ఇప్పుడే ఒక ప్యాసెంజర్ ట్రైన్ డిడ్ కాట్ నుంచొచ్చింది. ‘ చర్న్’ దగ్గర సైడింగులో ఒక భర్తీ వ్యేగన్ బంగీలతోనిలిచి ఉందని డ్రైవరు ఫిర్యాదు చేశాడు.” అని చెప్పాడు.
అది విని గార్డ్ ఆశ్చర్యపోయాడు.
” మేమెప్పుడూ ‘ చర్న్’ దగ్గర బండి ఆపము- ఏదో క్యాంపుల్లో తప్ప. ఎక్కడా ఆగకుండా చర్న్ మీదుగానే వచ్చాం. ”
“చర్న్ ఎక్కడుంది?” అడిగాడు హ్యేజెల్.
” అది అప్టన్ కూ కాంప్ టన్ కూ మధ్యలో ఉంది.అక్కడ కేవలం ప్లాట్ ఫార్మ్ ఉంటుంది. దాంతో పాటు సైడింగ్ కూడా ఉంది. వేసవిలో మాత్రం అక్కడ సైనికులు విడిది చేస్తారు. అయినా అది చాలా అరుదుగా జరుగుతుంది.” అన్నాడు గార్డ్.
” నేను వెంటనే చూడాలా ప్రదేశాన్ని”
**
ఒక గంటలోపలే ఆ వైపు వెళ్ళే రైల్లో, ఇన్స్పెక్టర్ హిల్ తో పాటు ‘ చర్న్’ అనే ప్రదేశానికి చేరుకున్నారు. అది ఏకాంతప్రదేశంలో ఉంది. విశాలమైన, సమతలప్రదేశానికి కొంచెం దిగువన వుంది. అక్కడ ఒకే ఒక చెట్టు ఉంది. అది నివాసప్రాంతం కాదు. అర మైలు దూరంలో గొర్రెల కాపరి గుడిశె మాత్రం ఉంది.
ఆ స్టేషన్ మొత్తం కలిసి ఒకే ఒక ప్లాట్ ఫార్మ్ గా ఉండి,సైడింగ్ లైన్ ఉంది. అక్కడితో పట్టాలు అంతమౌతాయి.రైల్వే పరిభాషలో అది డెడ్ ఎండ్. ఒకే ఒక్క ట్రాక్ కలిగి ఉండి, డిడ్ కాట్ స్టేషన్ మెయిన్ ట్రాక్ కు అనుసంధానించబడి ఉంది.
డెడ్ ఎండ్ వద్ద ఆ సైడింగ్ పట్టాలమీద తప్పిపోయిన వేగన్ కనబడింది. వేగన్ – పెద్ద పెద్ద పార్సల్స్ తో నిండి వుంది. వాటి మీద ‘ లీమింగ్ టన్ నుండి వించెస్టర్ వయా న్యూ బరీ అని లేబుల్స్ అతికించబడి ఉన్నాయి.
ఆగకుండా ప్రయాణించిన రైలు నుంచి,మిగతా వేగన్ల మధ్య తగిలించబడిన వేగన్ అక్కడికెలా వచ్చింది. అదొక మిష్టరీగా ఉంది. ఎంత చురుకైన మెదడుకు కూడా అందని మిష్టరీ అందరి మెదళ్ళను తొలిచేస్తోంది.
వేగన్ వంక తదేకంగా చూసి” మనం ట్రాక్ మీది పాయింట్స్ ఒకసారి పరిశీలిద్దాం రండి” అని ఇన్స్పె క్టర్ అనడంతో అందరూ అటు వెళ్ళారు.
ఆ పాతకాలపు స్టేషన్లో కనీసం సిగ్నల్ బాక్స్ కూడా లేదు. రెండు లివర్ల చేత పనిచేసేట్టుగా , నేలమీది చట్రం మీద-లైనుకానుకొని – పాయింట్ బిగించబడిఉంది.
అందులో ఒక లివరు పనిచేస్తూ,ఒకే పాయింట్స్ లో ఉన్న లైన్ ను మారుస్తుంది. లివరును ఇంకోవైపుకి మార్చడం ద్వారా ట్రాక్ ను యధాస్థితికి తెస్తుంది. ఇంకా వివరంగా పాయింట్ గురించి చెప్పాలంటే- నేలమీద చెక్కదిమ్మెలకు బిగించబడిన లివరును అటునుంచి ఇటు, ఇటునుంచి అటు కదిలించడం వల్ల – ట్రైన్ లు ఒక ట్రాక్ నుంచి మరో
ట్రాక్ కు మారేలా చేస్తాయి. అదో సాంకేతిక అమరిక.
” ఈ పాయింట్స్ సంగతేమిటీ? వీటిని చాలా అరుదుగా ఉపయోగిస్తున్నందువల్ల, మిగతా సమయమంతా పనిచేయకుండా ఉంచుతున్నారా?” అడిగాడు హ్యాజెల్.
” అవును.రెండు పట్టాలు కింద నేలమీద చెక్క దిమ్మెలకు బోల్టులతో, మేకులతో బిగించబడి ఉంటాయి. ఓహ్! ఇటుచూడండి. ఈ లివర్లు ఇప్పటికీ ఉపయోగించినట్లు లేదు. లివర్స్ కు తాళం వేయబడి ఉంది. ఇదుగో తాళం చెవి రంధ్రం. ఇటువంటి వింతను నేనెప్పుడూ చూసుండలేదు, మిష్టర్ హ్యాజెల్!”
హ్యాజెల్ అలాగే పాయింట్స్ వంకా, లివర్ల వంక చూస్తూండి పోయాడు. పాయింట్లను, లివర్లను పనిచేయిస్తే, రైల్ ట్రాక్ మారి సైడింగ్ ట్రాక్ పైకి ట్రైన్లను మళ్ళించవచ్చని అతనికి తెలుసు. కానీ, ఇక్కడ ఆ మళ్ళింపు ఎలా జరిగింది? అన్న ప్రశ్న అతన్ని వేధిస్తూ ఉంది.
అకస్మాత్తుగా అతని ముఖం వెలిగిపోయింది. చెక్కదిమ్మెకు అమర్చిన బోల్ట్ ను వదులుచేయడానికి తాజాగా నూనె ఉపయోగించినట్లు స్పష్టంగా కనబడింది. తరువాత అతని చూపులు లివర్ హ్యాండిల్ మీద నిలిచిపోయాయి. మందహాసరేఖ అతని పెదవులమీద మెరిసి మాయమయ్యింది.
” అటు చూడండి! ఆ లివరును బయటికి లాగడం చాలా కష్టం.” అంటూ ఇన్స్పెక్టర్ ఒక లివరును చేత్తో ముట్టుకోబోయాడు.వెంటనే – అతను దాన్ని ముట్టుకోబోయే లోపల- హ్యాజెల్ అతని కాలరు పట్టుకొని వెనక్కి లాగాడు.
” క్షమించండి! ఆ లివర్లను నేను ఫోటో తీసుకుంటాను.” అని, వాటిని తన కెమెరాలో బంధించాడు.
” వాటిని ఉపయోగించినట్లు లేదు కదా సార్!” అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. హ్యాజెల్ మౌనంగా ఉండిపోయాడు- అతనంతకతనే తెలుసుకోనీలే అనుకుంటూ.
“ఇన్స్ పెక్టర్! ఆ పాయింట్స్ ఉపయోగించడం వల్ల వేగన్ ఇలా దారిమళ్ళిందని చెప్పగలను. కానీ అదెలా జరిగిందనేదే అర్థం కాని సమస్య. అయితే ఒకటి మాత్రం నిజం. ఇంతటి కార్యానికి పాల్పడిన వాడు పాతనేరస్తుడైతే మాత్రం ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ తప్పించుకోలేడని నిశ్చయముగా చెప్పగలను. పట్టుకొని తీరుతాం.”
” కానీ ఎలా?” ఇన్స్ పెక్టర్ అడిగాడు అశ్చర్యపోతూ.
” అది ప్రస్తుతానికి చెప్పలేను… అన్నట్టు ఇన్స్ పెక్టర్! వేగను లోపలి వర్ణ చిత్రాలు యధాతధంగా ఉన్నాయి కదా?”
” మనం ఈ ట్రక్కును మనతో పాటు తీసుకుపోతున్నాం కాబట్టి, మనం త్వరలోనే తెలుసుకుంటాం.” అతను బోల్టులను స్పానర్ తో వెనక్కి తిప్పి, లివర్లను వదులు చేశాడు.
” ఇవి నిరాటంకంగా పనిచేస్తున్నాయి.” అన్నాడు ఒక లివర్ని గుంజుతూ.
” అహా! ఎందుకు పనిచేయవు? వాటికి ఇటీవలనే చిక్కటి నూనెతో ఆయిలింగ్ చేశారు.
తరువాతి ట్రైను ఆ లైనులో రావడానికింకా ఒక గంటకు పైగా ఉంది సమయం.
***
న్యూబరీకి తిరిగిరాగానే, హ్యేజెల్ చెసిన మొట్టమొదటి పని ఏమంటే, తాను తీసిన ఫొటోలను డవలప్ చేసి ప్రింట్లను తీయడం. బాగా స్పష్టంగా వచ్చిన ఫోటోలను స్కాట్ల్యాండ్ యార్డ్ లో తనకు తెలిసిన అధికారికి పంపించాడు.
తరువాతి సాయంకాలం అతనికి స్టేషన్ మాస్టర్ నుండి ఒక ఉత్తరమొచ్చింది.
వేగన్ లోని చిత్తరువులన్నీ భద్రంగా ఉన్నాయని, వాటిలో ఏ ఒక్కటీ అపహరింపబడలేదని ‘లోన్ ఎగ్జిబిషన్ కమిటీ ’ సభ్యులు వచ్చి క్షుణ్ణంగా పరిశీలించి నిర్ధారణ చేసి, తమ సంపూర్ణ సంతృప్తిని వెలిబుచ్చారని, ఒక వేగన్ సైడింగ్ ట్రాక్ లోకి వెళ్ళిన సంఘటన కలిగించిన విభ్రాంతినుంచి మేమింకా తేరుకోలేదని, ప్యాడింగ్ టన్ నుంచి ఉన్నతాధికారి ఒకరు విచారణకు వచ్చాడని, సరుకు భద్రంగాఉంది కాబట్టి, సంఘటన జరిగినట్లు బయటకు పొక్కనీయకూడదని వాళ్ళను అభ్యర్థించాడని, దీన్ని గోప్యంగా ఉంచవలసిందిగా హ్యేజెల్ ని కూడా కోరుతున్నామని– అందులోని సారాంశం.
” చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది” అని హ్యేజెల్ మనసులో అనుకున్నాడు.
మరుసటి రోజు స్కాట్ ల్యాండ్ యార్డ్ అధికారిని కలుసుకున్నాడు.
” మేము మా రికార్డులన్నీ వెదికాము. దొంగను గుర్తించాము. అతని అసలు పేరు ఎడ్గర్ జెఫ్రీస్. అతనికి అనేక మారుపేర్లున్నాయి. ఇంతకు ముందు నాలుగు దోపిడీలూ, ఇళ్ళకు కన్నం వేసిన నేరాలకు శిక్ష అనుభవించాడు.అతడు చేసిన దోపిడీలో రైల్వే దొంగతనం కూడా ఒకటుంది. అతని గురించి ఏమైనా వివరాలు దొరికితే మీకు తెలియబరుస్తాము.ప్రస్తుతం అతను అలెన్ అనే పేరుతో నివసిస్తున్నాడు.” అంటూ అలెన్ చిరునామా కూడా ఇచ్చారు. హ్యేజెల్ దాన్నొక కాగితం మీద రాసుకున్నాడు. మర్నాటి న్యూస్ పేపర్ లో,
“ ప్రఖ్యాతచిత్రకారుడు సర్ మురెల్ గిల్బర్ట్, వించెస్టర్ లో ఒక వారంలో జరగబోవు ఎగ్జిబిషన్ కమిటీ సభ్యుల
మీద చేసిన తీవ్ర ఆరోపణ”
–అనే శీర్షిక హ్యేజెల్ దృష్టిని ఆకర్షించింది.
ఆ అభియోగమేమంటే-
ఆ పెయింటింగ్స్ అతను చిత్రించినవి కానే కావట. ఒరిజినల్ చిత్రాలను దాచిపెట్టి అలాంటివే నకళ్ళు తయారు చేయించి ఎగ్జిబిషన్ గోడలకు వేలాడదీసి మోసానికి పాల్పడ్డారట ఎగ్జిబిషన్ నిర్వాహక కమిటీ సభ్యులు. చాలా తెలివిగా ఫోర్జరీ చేయించారని అతని ఆరోపణ. తన ఒరిజినల్ పెయింటింగ్స్ అత్యంత విలువచేస్తాయని,తన పిక్చర్లు మార్చినందుకు తాను నిర్వాహక కమిటీని దీనికి బాధ్యత వహించవలసి ఉంటుందని, నొక్కి వక్కాణించాడు.కానీ ఆ అభియోగాన్ని తిప్పి కొట్టింది నిర్వాహక కమిటీ. రైల్వే కంపెనీ నుంచి నేరుగా – ఎట్లున్నవి అట్లే తేబడ్డాయని సమర్థించుకొన్నారు.
పత్రికల వాళ్ళకు ‘ చర్న్’ సంఘటన వాళ్ళ దృష్టికి ఇంకా పోలేదని అర్థమైంది హేజెల్ కు.
రైల్వే కంపెనీ వాళ్ళు ఉద్దేశ్యపూర్వకంగా అసలు నిజాన్ని దాచారు.
హ్యేజెల్ ఇక ఆలశ్యం చేయదలచుకోలేదు. వీలైనంత త్వరగా – విషయం రచ్చకెక్కకముందే మిష్టరీని ఛేదించాలని నిశ్చయించుకొన్నాడు.వెంటనే- చిత్రకళ గురించి క్షుణ్ణంగా తెలిసిన తన స్నేహితుని కలుసుకొన్నాడు.
” నీక్కావాల్సిన సమాచారం చెబుతాను.నేను కూడా ఈ సాయంకాలం పత్రికకు ఒక ఆర్టికల్ రాయాల్సి ఉంది. ఇంతకముందు వెలాస్క్వెజ్ అనే చిత్రకారుని బొమ్మ విషయం– ఇద్దరి వ్యక్లుల మధ్య వివాస్పదంగా మారింది. ఇటీవల- సెయింట్ మోర్టిజ్ అనే పెద్దమనిషిదగ్గరున్న ‘మెడొన్నా’ చిత్రం , వియన్నా గ్యాలరీలో ఉందని, అదే అసలైన చిత్రమని వారు యాజమాన్యహక్కుల దావా వేశారు.”
“ ఏదేమైనా, ప్రస్తుతం సర్ గిల్బర్ట్ ముర్రెల్ చిత్రించిన ‘ హోలీ ఫ్యామిలీ ’ అనే పెయింటింగ్ మాత్రం అతనిదే అని కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం అతని పక్షంగా కోర్ట్ తీర్పు వెలువడింది. కాబట్టి గిల్బర్ట్ వద్ద ఉన్న చిత్రమే అసలైందని చెప్పడంలో సందేహం లేదు. దాని నకిలీ చిత్రమేమయిందో ఇరవై సంవత్సరాల నుంచి దాని ఆనవాళ్ళు ఇంతవరకూ బయటపడ లేదు. నాకు తెలిసిందింతే. నాకు పనుంది.వస్తా.”
” ఒక్క నిముషం. ఆ నకిలీ చి త్రం చివరి సారి ఎవరి దగ్గరుంది?”
” చివరిసారి రింగ్ మియర్ అనే ఇంగ్లాండ్ ప్రాంతీయాధికారి దగ్గరుండేది. ఎప్పుడైతే అది నకిలీ దని తెలిసిందో అతనికి దాని పైన ఆసక్తి పోయింది. ఎవరికో కారు చౌకగా అమ్మేశాడని ఎవరో చెప్పగా విన్నాను. అయినా కాటికి కాళ్ళుచాపుకున్న ఆ ప్రాంతీయాధికారికి పెయింటింగ్స్ మీద పిచ్చి వ్యామోహమెందుకో? “
” అతని వయసు?”
” ఎనభై ఏళ్ళు, అతడు పెయింటింగ్స్ అంటే పడిచస్తాడు. “
‘ అమ్మేశాడని ఎవరో చెప్పారంటే, కచ్చితంగా అమ్మేశాడని కాదుకదా దాని అర్థం.? ఒక్కొక్కసారి ఈ ఔత్సాహికులంతా వింతగా ప్రవర్తిసారు. వాళ్ళల్లో నిజాయితీ ఉండదు. నాకు తెలిసిన ఒక పెద్దమనిషి అతని మిత్రుని ఇంట్లోనుంచి కష్టపడి సేకరించిన స్టాంప్స్ దొంగిలించాడు. ఏం మనుషులు? ఏదేమైనా రైల్వే వేగన్ ఎలా సైడింగ్ ట్రాక్ లోకి మళ్ళిందో వెంటనే కనుక్కొని తీరాలి ‘ అని నిశ్చయించుకొన్నాడు. స్కాట్ లాండ్ వారిచ్చిన చిరునామాకు బయలుదేరాడు.
అతని బ్యాగులో ఉన్న ఒక ఖాళీ కార్డ్ తీసుకొని దానిపై ” సర్ రింగ్ మియర్ నుండి” అని రాసుకొని
దాన్ని ఒక కవరులో ఉంచాడు. అలన్ తో ఒక ముఖ్యవిషయం మాట్లాడాలని అక్కడున్న సేవకురాలికిచ్చి కవరు అలన్ కు ఇమ్మన్నాడు.వెంటనే లోపలినుంచి అనుమతి లభించింది.
” ఏం కావాలి నీకు?” అని అడిగాడు అలన్.
” నేను సర్ రింగ్ మియర్ తరఫున వచ్చాను. చర్న్ సంఘటన గురించి మాట్లాడ్డానికొచ్చాను.” అని ధైర్యంగా చెప్పాడు హ్యేజెల్.
ఊహించని రీతిలో ఆ గది తలుపు మూసి తాళం చెవిని జేబులో వేసుకొన్నాడు. ఆ వెంటనే పిస్టల్ తీసి అలన్ కేసి గురిపెట్టాడు.
” చర్న్ అనే ప్రదేశంలో నీవు ఆ రాత్రి ఒరిజినల్ వర్ణచిత్రాన్ని మార్చేశావు”
“నేనే మార్చానని ఎలా తెలుసు? ”
” నీవు పాయింట్లను పనిచేయించే లివర్ మీద, డబ్బాతో ఆయిల్ ఒంపుతున్నప్పుడు, నీ బొటనవేలికి కొంచెం నూనె అంటుకుంది. అదే చేతితో లివర్ హ్యాండిల్ ను పట్టుకొని ట్రాక్ మార్చావు.అప్పుడు లివర్ హ్యేండిల్ మీద నీ వేలిముద్రలు పడ్డాయి. ఆ విధంగా నీవు చాలా తెలివితక్కువపని చేశావు.నేను వాటిని ఫోటో తీశాను. స్కాట్ ల్యాండ్ వారు అవి నీ వేలిముద్రలే అని నిర్ధారించారు.పాత నేరస్తుడువి కదా?”
అలన్ జెఫ్రీ లోలోపలే తనను తాను తిట్టుకున్నాడు.
” ఆయన నన్ను చిత్తరువు తీసుకురావడం వరకే నియమించాడు.ఆయన పేరు బయటకు రావడానికతనికిష్టం లేదు.” అల్లన్ జెఫ్రీ చెప్పాడు.
” ఆ చిత్రాన్నెలా సంపాదించాలో నాకు బాగా తెలుసు. ఎవ్వరిపేరూ బహిర్గతమవకుండా, అసలు విషయం చడీచప్పుడు కాకుండా సమసిపోవాలంటే అదెక్కడుందో తెచ్చివ్వాలి. రింగ్ మియర్ దగ్గరుందా?”
” ఇంకా అతని చేతికి చేరలేదు. అదెక్కడుందో అతనికీ నాకూ మాత్రమే తెలుసు.” ఒప్పుకున్నాడు అలన్.
” అలా అయితే కాగితం మీద స్టేట్మెంట్ రాసివ్వు. ఆ పెయింటింగ్ సర్ గిల్ బర్ట్ కు వాపసు చేస్తే సరి. అవసరమైతేనే నీ స్టేట్మెంట్ ని ఉపయోగిస్తానని మాట ఇస్తున్నాను.” అన్నాడు హ్యే జెల్.
కొంచెం సంభాషణ జరిగిన తరువాత అలన్ జెఫ్రీ ఇలా చెప్పాడు.
” ఇంగ్లాండ్ లోని ఆ ప్రాంతీయాధికారి ఇదంతా చేశాడు.అతను నన్నెలా కలుసుకున్నాడనే విషయం అప్రస్తుతం. ఆ పిక్చరుకు సంబంధించి నకలును అధికధరకు కొని పాతసామానులు ఉంచే గదిలో ఎన్నో నాళ్ళుగా ఎవరికీ తెలియకుండా దాచుకొన్నాడు.తాను కొన్న నకిలీ పెయింటింగ్ ఎవరికో అమ్మేశాడని ప్రజలు అనుకునేలా భ్రమ కలిగించాడు. దాని అసలు చిత్రం ఎప్పటికైనా దొరుకుతుందనీ, తన దగ్గరున్న నకిలీ పిక్చర్ ని తొలగించి, అసలైన చిత్రాన్ని తన స్వంతం చేసుకోవాలని ఎంతో ఆశపడ్డాడు. అతనికి పెయింటింగ్సంటే విపరీతమైన పిచ్చి. అసలైన చిత్రాన్ని చోరీ చేసి అతనికివ్వడానికి నేను ఒప్పుకున్నాను. ఈ పనిలో మేము ముగ్గురున్నాము. అసలు చిత్రం ఏ ట్రైనులో రవాణా చేయబడుతుందో సులభంగా తెలుసుకున్నాము. ట్రైన్ ట్రాక్ గ్రౌండ్ ఫ్రేముని మారు తాళం చెవినుపయోగించి తెరిచాము. ఇక బోల్టులు తీయడం పెద్ద కష్టమేమీ కాదు.నేనకున్నట్టుగా పని జరగడానికి వీలుగా పాయింట్స్ కు బాగా ఆయిల్ పట్టించాను. “
” ఒకడు- సైడింగ్ వద్ద– వ్యాగన్ ట్రాక్ మీద పరుగులిడుతున్నప్పుడు సంకేతాలివ్వడం కోసం పక్కన– పొదలమాటున సిధ్ధంగా ఉన్నాడు. నేను పాయింట్స్ ను అనుగుణంగా కదిలించడానికి తయారుగా ఉన్నాను. మరొకడు ఒక వ్యాగన్ లోపల- రెండు గట్టి పొడవైన మోకు తాళ్ళతో- టార్పాలిన్ కింద నక్కి ఉన్నాడు. రెండు తాళ్ళ చివరల ఇనుప కొక్కేలున్నాయి.”
“ ట్రైన్–అప్టన్ స్టేషన్ వదలగానే అతని పని మొదలు పెట్టాడు. గూడ్స్ ట్రైన్లు చాలా నిదానంగా ప్రయాణిస్తాయి. అందువలన కావాల్సినంత సమయముంటుంది. ట్రైన్ వెనుకనున్న బ్రేక్ వ్యాన్ నుండి లెక్కవేసుకొంటే మేము తప్పించబోయే వ్యాగన్ నంబరు 5. మొట్టమొదట అతడు 4 వ వ్యాగన్ నుండి 6 వ వ్యాగన్ వరకు తాడు చివర్లకున్న కొక్కేలను వ్యాగన్ల రెండు పక్కల చివర్లకు బిగించాడు.ఇప్పుడు అతని చేతిలో మిగిలిన తాడు చుట్ట మిగిలిఉంది. “
” తరువాత అతను వ్యాగన్ నంబర్ 5 మీద కూర్చొని 4 వ నంబరు వ్యాగన్ నుండి లింకును విడగొట్టాడు. అప్పటికే అతను రైల్వే కప్లింగ్ సిబ్బంది సహాయం తీసుకొని ఉన్నాడు. కాబట్టి పని సులభమైంది. అప్పుడు చేతిలో మిగిలున్న తాడును వదిలాడు-అది బిగువుగా అయ్యేదాకా. తరువాత రెండవతాడు చివరనున్న కొక్కేన్ని 5 వ వ్యాగన్ మొదలు నుండి 6 వ వ్యాగన్ చివర్న తగిలించి, రెండింటిమధ్యనున్న లింకు తొలగించి, 5 వ దానిని 6 వ వ్యాగన్ నుండి విడగొట్టాడు. మిగిలిన తాడు చుట్టను-బిర్రుగా బిగిసే దాకా విడిచిపెట్టాడు.
” ఇప్పుడు చూడండి జరిగిన తమాషా. ట్రైను చివరి వ్యాగన్లు- 4 నుండి 6 దాకా పొడవైన తాడుసహాయంతో లాగబడుతున్నవి- వాటినడుమ ఖాళీ జాగా వదులుతూ. మధ్య జాగాలో, 5 వ నంబరు వ్యాగన్- 6 వ వ్యాగన్ నుండి చిన్న తాడు సహాయంతో లాగబడుతున్నది. అప్పుడతడు చేతిలో పదునైన కత్తిపట్టుకొని 6 వ వ్యాగన్ మీద సిధ్ధంగా నిలబడి ఉన్నాడు.”
” మిగతా పని చాలా సులభం. నేను ట్రాక్ కు దగ్గరగా నిలబడి లివరును పట్టుకొని సిధ్ధంగా ఉన్నాను. ఇంజను ముందుకెళ్ళిపోయిన తక్షణం నేనింకా ముందుకొచ్చాను. 6 వ నంబరు తరువాత జాగా ఏర్పడగానే,దాన్ని (లివరును) వెనక్కి లాగాను. 5 వ వ్యాగన్ సైడింగ్ ట్రాక్ మీదుగా పక్కకు మళ్ళింది. అదే సమయంలో నా అనుచరుడు తాడును అతివేగంగా తెగ్గోశాడు.”
” ట్రైన్ అక్కడ చాలా నెమ్మదిగా వెళుతుంది. అలా వెళ్తుండగా, నేను వెంటనే లివరును వెనక్కెత్తి మళ్ళీ యధాస్థితికి తెచ్చాను. ట్రైను ప్రధాన పట్టాలపై మామూలుగానే వెళ్ళిపొయింది. కాంప్టన్ స్టేషన్ లోకి ప్రవేశించేముందు కొంచెం ట్రాక్ తగ్గులో ఉండడం వల్ల వెనకున్న నాలుగు వ్యాగన్లూ ప్రధాన ట్రైను దగ్గరగా రాసాగాయి. అప్పుడు నా అనుచరుడు, చేతిలోని తాడును బలంగా లాగి, 4వ వ్యాగనుకు 6 వ వ్యాగన్ను అనుసంధానించాడు. కాంప్టన్ స్టేషన్లోకి వెళ్ళేటప్పుడు ట్రైను చాలా మందగమనంతో పోతున్నందువల్ల, నా అనుచరుడు ట్రైను మీద నుంచి కిందకు దూకేశాడు. అదీ జరిగింది.” అని చెప్పడంతో, హ్యేజెల్ కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో మెరిశాయి.
” ఇంతవరకూ ఇటువంటి సంఘటన రైల్వే చరిత్రలో జరగలేదు. చాలా తెలివైన ప్రణాళిక. నిర్వహణ అద్భుతంగా ఉంది. మరి అసలైన వర్ణచిత్రాన్నెక్కడ దాచావ్?” అని అడిగాడు హ్యేజెల్.
” జరిగిన విషయాన్ని ఎప్పుడూ ఎవరికీ వెల్లడిచేయనని భరోసా ఇస్తే చెబుతాను.”
అందుకు హ్యేజెల్ ఒప్పుకున్నాడు. అతడు అన్ని వివరాలూ చెప్పాడు.
అసలు వర్ణ చిత్రాన్ని సర్ గిల్బర్ట్ మురెల్ కు ఒప్పగించబడింది. ప్రతిష్టపోతుందనే ఉద్దేశ్యంతో రైల్వే వాళ్ళు ఆ సంఘటన బయటి ప్రపంచానికి తెలియకుండా జాగ్రత్తపడ్డారు.
” ఎందుకైనా మంచిది. నకిలీ చిత్రాన్నే ఎగ్జిబిషన్ లో ఉండనివ్వండి.” సలహా ఇచ్చి,
‘ ఏదేమైనా ఇటువంటి తెలివైన నేరస్థుడు శిక్షించబడిఉండాల్సింది.’ అని తనలో తనే అనుకున్నాడు– హ్యేజెల్.
ఆనందోత్సాహసంద్రంలో మునిగిన సర్ గిల్బర్ట్ మురెల్– హ్యేజెల్ ను విందుకు ఆహ్వానించాడు.
” చాలా సంతోషం. అయితే ఒక విన్నపం. భోజనానికి ఉపక్రమించే ముందు-ఇక్కడ కొంచెం సేపు నేను వ్యాయామం చేసుకోవడానికి అనుమతించండి. తిన్నది అరిగించుకోవాలంటే– అందుకు తగ్గ వ్యాయామం అవసరం అనే అంశాన్నితప్పక పరిగణన లోకి తీసుకోవాలి.” అని వివరించాడు.
